Οι ξεχασμένοι της κρίσης

Η Καλομοίρα Παπαδάκη και η Ντομινίκ Λώρεν είναι μισές-μισές: μισές Ελληνίδες, μισές Αμερικανίδες. Τελειόφοιτες των Σχολών της Αμερικανικής Παροικίας. Τελειόφοιτες λυκείου σαν να λέμε. Με χορηγό το σχολείο τους και τη βοήθεια μιας μικρής ομάδας συμμαθητών τους, ξεκίνησαν, πριν από ένα χρόνο, να υλοποιούν την ιδέα ενός πρότζεκτ για το “πως” και το “γιατί” της κρίσης στην Ελλάδα. Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε δύο σύντομα ντοκιμαντέρ: το ένα με έμφαση στους αστέγους, το άλλο για τις επιπτώσεις της κρίσης στους συνομηλίκους τους. Πήγαν, λοιπόν, στον ξενώνα φιλοξενίας αστέγων της “ΚΛΙΜΑΚΑ”. Πήραν συνεντεύξεις από συμμαθητές τους στο σχολείο τους. Πήγαν και σ’ ένα άλλο ιδιωτικό της Αθήνας και σε δύο δημόσια. Γέμισαν με πλάνα εξωτερικούς σκληρούς δίσκους. Κι έπειτα η Καλομοίρα ήρθε αντιμέτωπη με το μοντάζ σ’ ένα καμαράκι πίσω από το θέατρο του σχολείου. Εκεί, λοιπόν, μετά από μήνες δουλειάς, τα δυο ντοκιμαντέρ έγιναν ένα. ‘Ετσι ταίριαζε καλύτερα. Ο τίτλος του “The Forgotten”, “Οι Ξεχασμένοι” δηλαδή. Οι πρώτες υποτροφίες από Πανεπιστήμια του εξωτερικού άρχισαν να έρχονται. Δικαίως. “Οι Ξεχασμένοι” καταγράφουν την πραγματικότητα με τρόπο άμεσο και λόγο κοφτερό. Η ματιά είναι ευθύβολη και διεισδυτική. Προτείνουν λύσεις και εισηγούνται αλλαγές.

Δεν ξέρω αν η Ντομινίκ (αριστερά) και η Καλομοίρα (δεξιά) ασχοληθούν ποτέ με τη δημοσιογραφία. Το έχουν πάντως. Τις συνάντησα στο καμαράκι του μοντάζ. Δες το ντοκιμαντέρ και στη συνέχεια δες τις συνεντεύξεις μαζί τους. Τελευταίο άφησε το τρέιλερ. Είναι το απόσταγμα αυτού που θα ήταν το ντοκιμαντέρ No 1 για τους αστέγους. Μπορείς να πεις πως είναι κι ένα συμπληρωματικό πλην ξεχωριστό μικρό ταινιάκι. Tου πάει καλύτερα, νομίζω, να το δεις τελευταίο…

Το ντοκιμαντέρ