Μαρία ΚαρχιλάκηΟ Γιούρι Φιλίποβ είναι ο προπονητής της Εθνικής Ουκρανίας στο βόλεϊ. Είναι, επίσης, ο καλύτερος ξένος βολεϊμπολίστας που πέρασε ποτέ από το ελληνικό πρωτάθλημα. Έπαιξε στον Ιωνικό, τον Παναθηναικό όπου άφησε εποχή και στην ΑΕΚ. Τον πέτυχα στο τηλέφωνο λίγη ώρα μετά την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Γιανουκόβιτς και αντιπολίτευσης για τον τερματισμό της κρίσης. Η γραμμή κακή, με παράσιτα, το τηλεφώνημα κράτησε λίγο.
Είμαι 44 χρονών. Έχω ήδη χάσει μια πατρίδα, Σοβιετική Ένωση την έλεγαν, δεν θέλω να χάσω κι άλλη. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά. Εύχομαι και θέλω να πιστεύω ότι θα συγκρατηθούν τα πράγματα, διαφορετικά ο κόσμος θα υποφέρει πολύ. Όλοι μας ανεξαιρέτως. Ασχέτως καταγωγής, όλοι Ουκρανοί είμαστε. Όλοι που ζούμε εδώ ουκρανικό διαβατήριο έχουμε. Όλοι θα χάσουμε και θα υποφέρουμε. Ήδη, μόνο με τη μεγάλη έκρηξη αυτών των τελευταίων ημερών, οι τράπεζες κατέβασαν ρολά και τα ATM δεν δίνουν πια χρήματα, στα βενζινάδικα οι ουρές μοιάζουν ατέλειωτες, μπορεί να περιμένουν και 200 αυτοκίνητα στη σειρά, τα τρόφιμα λιγοστεύουν. Είναι δύσκολα, πολύ δύσκ…
Γραμμή τέλος. Ο Γιούρι είπε αρκετά κι άφησε να εννοηθούν ακόμη περισσότερα. Κυρίως -πόσο δύσκολο είναι να τηρηθεί η συμφωνία στην πράξη. Όχι πως είναι κακή. Έρχεται όμως αργά. Και το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής αφενός έχει μομέντουμ αφετέρου έχει, επικίνδυνα, ριζοσπαστικοποιηθεί. Ήδη τα συνθήματα που ακούγονται στο Μεϊντάνι δεν ζητούν την παραίτηση του Γιανουκόβιτς αλλά το…κεφάλι του. Θα πειστούν όλοι αυτοί -και με ποιο τρόπο;- να αποχωρήσουν…ησύχως;
Κι έπειτα, είναι και το Λβιβ. Μπορεί οι κάμερες και το ενδιαφέρον να επικεντρώνονται στο Κίεβο, όμως, η πόλη Λβιβ, κύριο αστικό κέντρο της Δυτικής Ουκρανίας -της πάλαι ποτέ Γαλικίας- που τροφοδοτεί διαρκώς με νέο αίμα την αντίσταση στον Γιανουκόβιτς, λέει άλλα. Εκεί, όπως και σε ολόκληρη την υπόλοιπη Δυτική Ουκρανία, την εξουσία του Γιανουκόβιτς την έχει ήδη αντικαταστήσει το κίνημα της διαμαρτυρίας. Δεν υπάρχει ούτε ένας θεσμός, ούτε ένα κτίριο κυβερνητικό που να μην είναι υπό τον έλεγχό του. Τα αστυνομικά τμήματα είναι καμένα και λεηλατημένα. Πολλοί από τους αστυνομικούς βρίσκονται ήδη στο Μεϊντάνι του Κιέβου μαζί με τους διαδηλωτές, απέναντι στους συναδέλφους τους. Πως, λοιπόν, με ποιο τρόπο ακριβώς θα λειτουργήσει και θα εφαρμοστεί στην πράξη η συμφωνία που υπογράφτηκε νωρίς το απόγευμα αν δεν εγκαταλείψει άμεσα ο Γιανουκόβιτς την εξουσία;
Απαντήσεις, για την ώρα τουλάχιστον, δεν υπάρχουν. Η κατάσταση εξελίσσεται και τα πράγματα είναι όπως ακριβώς το είπε ο Γιούρι Φιλίποβ: δύσκολα, πολύ δύσκολα…
*αν θέλεις μπορείς να διαβάσεις εδώ τι είχα γράψει προ ημερών για το υπόβαθρο της κρίσης στην Ουκρανία.
Dispatches
