Χορεύουν, τραγουδούν, τον υποδέχονται με αγκαλιές, φιλιά και τεράστιο ενθουσιασμό, συχνά – πυκνά τον κοιτούν με λατρεία.
Στο Γιερεβάν, τα πλήθη που κατακλύζουν την κεντρική πλατεία της Δημοκρατίας είναι λες και παίρνουν μέρος σε υπαίθριο πάρτι. Στην επαρχία, οι ντόπιοι από τα χωριά και τις πόλεις που περνά, τον χαιρετούν με πλατιά χαμόγελα και αρμενικές σημαίες, άλλοι πάνω στ’ άλογά τους, άλλοι σκαρφαλωμένοι στις στέγες των σπιτιών, τα παιδιά όρθια στα καπό των αυτοκινήτων.
Ο 42χρονος Νικόλ Πασινιάν, ο δημοσιογράφος που έγινε ηγέτης της αντιπολίτευσης στην Αρμενία -αν όχι Η αντιπολίτευση στη χώρα- μπόρεσε να κινητοποιήσει και να βγάλει μαζικά τον κόσμο στους δρόμους, διότι κατάφερε να ενσαρκώσει την ελπίδα. Κινείται και συμπεριφέρεται τελείως διαφορετικά απ’ ότι, εν γένει, οι πολιτικοί. Είναι ‘τσαλακωμένος’ όπως και τα ρούχα που φορά -με προτίμηση στις μπλούζες καμουφλάζ, τα καπέλα προπονητή και το σακίδιο πλάτης- μιλά βήχοντας από την κούραση, δεν χρειάζεται μικροφωνικές εγκαταστάσεις χάρη στη ντουντούκα του, είχε, μέχρι πρότινος, καλυμμένο με μια γάζα το τραυματισμένο σ’ ένα συρματόπλεγμα δεξί του χέρι, τα γένια του είναι απεριποίητα, αποζητά ν’ ανακατεύεται με τον κόσμο και να επικοινωνεί με άμεσο τρόπο μαζί του -συν τοις άλλοις αξιοποιώντας πολύ και το live facebook ακόμη και μέσα στο αυτοκίνητο- δίνει την εντύπωση πως είναι ‘ένας από μας’, ακτινοβολεί.
Την Παρασκευή και το Σάββατο όργωσε την επαρχία, σήμερα επιστρέφει, με νέο γύρο κινητοποιήσεων, στο Γιερεβάν.
Από το facebook του Πασινιάν, ένα απάνθισμα όσων συνέβησαν κατά την επίσκεψή του, στις 27/4/2018, στο Γκιουμρί, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αρμενίας, η οποία φιλοξενεί ρωσική στρατιωτική βάση
Η πολιτική, όπως λέει, άρχισε να τον ενδιαφέρει από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου με επίκεντρο το θέμα του Καραμπάχ. Πολιτικός συντάκτης και διευθυντής, στη συνέχεια, της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας Haykakan Zhamanak, σφοδρός πολέμιος του Σαρκσιάν, ακτιβιστής και υποστηρικτής στις εκλογές του 2008 του πρώην Προέδρου Πετροσιάν, πέρασε σχεδόν δυο χρόνια στη φυλακή σε σχέση με τα αιματηρά επεισόδια εκείνης της εκλογικής αναμέτρησης. Από το 2012 είναι βουλευτής. Από το 2016 ηγείται, μαζί με άλλους δυο πολιτικούς, του αντιπολιτευόμενου συνασπισμού Yelk, με το κόμμα του, το Πολιτικό Συμβόλαιο, να είναι ένα από τα τρία που τον συναπαρτίζουν.
Τι πυροδότησε τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις
Οι μαχητικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Αρμενία ξεκίνησαν νωρίτερα τον Απρίλη, ενόψει της μεταπήδησης τού, επί δεκαετία, Προέδρου της χώρας, Σερζ Σαρκσιάν, στην πρωθυπουργία για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία. Μεταπήδησε, πράγματι, στις 17 του μήνα. Μια εβδομάδα, όμως, αργότερα, υπό την πίεση των συνεχιζόμενων και διογκούμενων λαϊκών συγκεντρώσεων -και την υπόδειξη, όπως θεωρείται περίπου βέβαιον, της Μόσχας, η οποία έχει δύο στρατιωτικές βάσεις στην Αρμενία και διαδραματίζει ρόλο στη μικρή αυτή πρώην σοβιετική δημοκρατία του Καυκάσου- ο Σαρκσιάν παραιτήθηκε. Ο Νικόλ Πασινιάν είχε μόλις κερδίσει την πρώτη κρίσιμη μάχη. Όχι, ωστόσο, και την καθοριστική. Όπως, επίσης, μπροστά του έχει και την πλέον δύσκολη αποστολή να μετασχηματίσει και να προσδώσει πολιτικό βάρος στη λαϊκή οργή.
Η καθοριστική μάχη της Πρωτομαγιάς
Την Τρίτη, 1η Μαϊου, η Βουλή συνέρχεται για να εκλέξει νέο πρωθυπουργό. Θα είναι αυτός ο Πασινιάν, όπως ο ίδιος και η παράταξή του -μία από τις συνολικά τέσσερις στην αρμενική Βουλή- αξιώνουν, αφού ήδη ο λαός, όπως υποστηρίζουν, του έχει δώσει το χρίσμα; Το πλάνο τους προβλέπει ότι ο νέος πρωθυπουργός θα είναι υπηρεσιακός και επιφορτισμένος με την ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με νέο εκλογικό νόμο. Για να μπορέσει, όμως, να εκλεγεί ο Πασινιάν χρειάζεται τη στήριξη και βουλευτών του κυβερνώντος, και πλειοψηφούντος στο κοινοβούλιο, Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα έχει αφήσει να διαφανεί πως θα στηρίξει την υποψηφιότητά του.
Μέχρι προχθες, ο Νικόλ Πασινιάν είχε απέναντί του το πρώην στέλεχος του ρωσικού ενεργειακού γίγαντα Gazprom, Καρέν Καραπετιάν, ο οποίος προέρχεται από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Σαρκσιάν, εκτελεί χρέη πρωθυπουργού και θεωρείται εκλεκτός του Πούτιν. Διότι, μπορεί μεν η Μόσχα να υπέδειξε, όπως πιθανολογείται, στον Σαρκσιάν να παραιτηθεί για να μην εκτραπεί η κατάσταση, όμως δεν εμπιστεύεται τις -κατά τη ρωσική ορολογία- ‘πολύχρωμες επαναστάσεις’, οι οποίες, ως γνωστόν, οδήγησαν, τα προηγούμενα χρόνια, στην ανατροπή των φιλο-ρωσικών κυβερνήσεων στην Ουκρανία και τη Γεωργία. Έτσι, ο μεν Βλαντιμίρ Πούτιν κατέστησε σαφές στα τηλεφωνήματά του προς την αρμενική ηγεσία ότι δεν επιθυμεί να κυριαρχήσει ο όχλος στη χώρα, η δε ανακοίνωση του Κρεμλίνου για την πολιτική κρίση στην Αρμενία λέει ότι αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί επί τη βάσει των «νόμιμων βουλευτικών εκλογών του 2017». Με άλλα λόγια, να μην απειληθεί η κυβερνώσα ελίτ.
Χθες, σε μια κίνηση – ελιγμό, η κυβερνώσα παράταξη, η οποία συμφωνεί με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ανακοίνωσε ότι δεν θα προτείνει υποψήφιο για τη θέση του πρωθυπουργού -δηλαδή τον Καραπετιάν όπως αναμενόταν- αλλά θα ψηφίσει ομόφωνα έναν από εκείνους που θα προταθούν από τα άλλα κόμματα. «Δεν είναι κακή αυτή η απόφαση» σχολίασε ο Πασινιάν, «αλλά ούτε και καλή», αφού, δεν υποστηρίζει τον «υποψήφιο του λαού», δηλαδή εκείνον. Ο Πασινιάν, ο οποίος δημοσίως δεν αμφισβητεί τον άξονα Γιερεβάν – Μόσχας παρά εστιάζει σε εσωτερικά θέματα όπως η διαφθορά και η φτώχεια, έχει πολλές φορές πει ότι αν δεν αναδειχθεί πρωθυπουργός υποψήφιος που τον στηρίζει ο λαός, η αντιπολίτευση θα μποϊκοτάρει τις βουλευτικές εκλογές.
πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ