Μαρία ΚαρχιλάκηΗ σελίδα της Ανγκέλα Μέρκελ στο facebook έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι από μόνη της, πολιτικό μανιφέστο. Από τις «αναλυτικές πληροφορίες» μπορεί να λείπει η οικογενειακή κατάσταση (όπως, γενικώς, απ’ όλες τις κατηγορίες λείπουν τα προσωπικά στοιχεία) από τις περιληφθείσες, όμως, περισσεύουν η «γερμανικότητα» (αν μου επιτρέπεται ο όρος), η «κανονικότητα» (όπως κανονική και υπόδειγμα είναι πάντα για την Καγκελάριο η Γερμανία) και η εντός ορίων ονειροπόληση.
Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι της αρέσει η όπερα, ακούει Βάγκνερ, Μάλερ και Μπήτλς, αλλά δεν ξεχνά τους «Karat»–ένα από τα πιο γνωστά ροκ συγκροτήματα της πάλαι ποτέ ανατολικής Γερμανίας στην οποία και η ίδια μεγάλωσε. Αγαπημένα της βιβλία είναι αυτά των Τολστόι και Ντοστογιέφσκι, ταινία, το «Πέρα από την Αφρική», όνειρο της, να ταξιδέψει με τον Υπερσιβηρικό από τη Μόσχα μέχρι το Βλαδιβοστόκ. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την κηπουρική, την πεζοπορία και τη μαγειρική, ενώ αγαπημένη της τηλεοπτική εκπομπή είναι η αστυνομική σειρά «Tatort» η οποία ξεκίνησε να προβάλλεται το Νοέμβρη του 1970 στη Γερμανία και 40 χρόνια τώρα παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή σήριαλ της τηλεόρασης.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η πληροφορία που δίνει, στα γερμανικά και δίπλα στα αγγλικά, για τον εργοδότη της: Das Deutsche Volk//The German People. Ελληνιστί –ο γερμανικός λαός! Με άλλα λόγια, ο «γερμανός φορολογούμενος πολίτης» τον οποίο πάντα η Ανγκέλα Μέρκελ επικαλείται ως θύμα των παραβατών της ευρωζώνης και πάντα με τις αποφάσεις της αυτόν υπερασπίζεται ϋber alles.
Uber alles, όμως, το πιο ενδιαφέρον, ερμηνευτικά, στοιχείο είναι οι θρησκευτικές της πεποιθήσεις: Protestantisch // Protestant. Προτεστάντης, δηλαδή.
Ως γνωστόν, η προτεσταντική ηθική αναγνωρίζει τη σκληρή δουλειά, τον ασκητικό βίο και την αποταμίευση ως προθάλαμο του Παραδείσου. Όποιος τηρεί αυτή τη συμπεριφορά είναι σωστός και ενάρετος, όποιος αποκλίνει, παραβιάζοντας τους κανόνες, είναι αμαρτωλός, αν όχι καταραμένος, και πρέπει να τιμωρηθεί.
Κοντολογίς –γερμανός φορολογούμενος πολίτης έναντι «κηφήνα» Έλληνα.
Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα μεγάλωσε η Ανγκέλα Μέρκελ, κόρη προτεστάντη πάστορα ο οποίος σπούδασε Θεολογία στη Χαϊδελβέργη και το Αμβούργο. Επιπροσθέτως, οι δικές της σπουδές στη Φυσική, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας, μπορεί να της έμαθαν την αξία της «αποστασιοποιημένης παρατήρησης», της «ανάλυσης» και της «αναμονής» που, σε γενικές γραμμές, της βγήκαν στη πολιτική της σταδιοδρομία μέχρι και την εκλογή της στην Καγκελαρία, δεν την βοήθησαν, όμως, στην αντιπαράθεσή της με τις αγορές. Κι αυτό φάνηκε καθαρά τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της ένταξής μας στο Μηχανισμό. Διότι οι αγορές είναι πάνω απ’ όλα ψυχολογία. Αποκωδικοποίησαν, λοιπόν, τη, λόγω ταμπεραμέντου, «διστακτικότητα» της Μέρκελ ως παραδοχή αποτυχίας του ευρωπαϊκού μοντέλου οικογένειας.
Η Μέρκελ στερείται πάθους. Διότι έτσι την έμαθαν. Τα έλεγε προ ημερών και η «Frankfurter Rundschau», όπως αναδημοσίευσε η DW. Ότι, «δεν φθείρει τη φαιά της ουσία με οράματα για το μέλλον της Ευρώπης», ότι «δεν αγωνίζεται καν για να εκπληρώσει το καθήκον της Γερμανίας που είναι να πρωτοστατεί στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», ότι «δεν πρόκειται για ζήτημα τακτικής, αλλά για πολιτική θέση».
Όμως, η περσόνα ενός ηγέτη είναι φτιαγμένη από διαφορετική μαγιά. Κι αυτό έχει ανάγκη τώρα η Ευρώπη. Το θέμα είναι αν μπορεί η Μέρκελ από Frau Γερμανία να γίνει Frau Ευρώπη.
πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ
Dispatches
