Αθήνα και Σκόπια δέχονται πιέσεις από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες να καταλήξουν, εντός του πρώτου εξαμήνου του 2018, σε συμφωνία για το ονοματολογικό, έτσι ώστε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον ερχόμενο Ιούλιο να ληφθεί η απόφαση -συν τοις άλλοις και συμβολικής σημασίας καθώς θα συμπίπτει με τα δεκάχρονα του ελληνικού βέτο στο Βουκουρέστι- για την ένταξη της πΓΔΜ στην Ατλαντική Συμμαχία.
Οι ΗΠΑ αδημονούν να προσδέσουν τη γειτονική χώρα στο άρμα της Δύσης αφενός για να την αποκόψουν από την επιρροή της Μόσχας αφετέρου για να ελαχιστοποιήσουν -υπό το φόβο περιφερειακής αστάθειας- τον κίνδυνο ενεργοποίησης ρηγμάτων, εθνοτικών και άλλων.
Προϋποθέσεις για να σημειωθεί πρόοδος στις διαπραγματεύσεις υφίστανται μεν, όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια.
Ένα από αυτά είναι οι διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης.

Το ιδεολόγημα του ‘Μακεδονισμού’

Ένα άλλο, μεγάλο, είναι το ιδεολόγημα του ‘Μακεδονισμού’.
Αυτό, λοιπόν -παρά την επίθεση φιλίας της κυβέρνησης Ζάεφ, παρά τις αποστάσεις της από τον παραληρηματικό εξαρχαϊσμό του Γκρούεφσκι ο οποίος, στην προσπάθειά του να οικειοποιηθεί κατ’ αποκλειστικότητα το αρχαιομακεδονικό παρελθόν για να χτίσει εθνική ταυτότητα, γέμισε με τερατώδη μνημεία και αρχαιοελληνικά αγάλματα τα Σκόπια- αναδύεται από την και προ δεκαημέρου, εκ του πονηρού, δήλωση του ΥΠΕΞ Ντιμιτρόφ ότι η φύση του ζητήματος του ονόματος είναι τέτοια που δεν μπορεί να επιλυθεί δίχως τους πολίτες. Αν, όμως, κληθεί ο λαός να αποφανθεί με δημοψήφισμα, η αλλαγή του ονόματος είναι βέβαιον ότι δεν θα περάσει. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε πρόσφατα -και την οποία γνωστοποίησε μέσω twitter ο πρώην ΥΠΕΞ Μιλόσοσκι– ένας στους δύο πολίτες (ποσοστό 49%) δεν συμφωνεί ν’ αλλάξει το όνομα για να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ. Το γνωρίζει αυτό ο κ. Ντιμιτρόφ, όπως καλά το γνώριζε και ο Νίκολα Γκρούεφσκι. Εξ αυτού του λόγου, άλλωστε, μονίμως αντιστεκόταν σε πιέσεις επικαλούμενος τη διενέργεια δημοψηφίσματος.

Το όνομα και τα παράγωγα

Βεβαίως, εάν αυτό τεθεί επισήμως, η ελληνική πλευρά μπορεί να πει ότι θα πράξει αντιστοίχως. Ό,τι, δηλαδή, δημοψήφισμα θα γίνει και στην Ελλάδα. Σε μια τέτοια περίπτωση, το επίσης δεδομένο αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσφυγής στις κάλπες θα στερήσει τη δυνατότητα στην πΓΔΜ να ενταχθεί στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς.
Στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας, δήλωσε προ ημερών ο Ζόραν Ζάεφ.
Στις δύσκολες συνομιλίες, όμως, που αναμένεται να εκκινήσουν άμεσα, ζητούμενο είναι η πΓΔΜ να προσέλθει με διάθεση πραγματικού συμβιβασμού όχι μόνο στο θέμα του ονόματος per se αλλά και στο εύρος της χρήσης του όπως και στα παράγωγά του. Ειδικά τα παράγωγα είναι θεμελιώδους σημασίας. Και τούτο, διότι ‘δείχνουν’ στο ακανθώδες ζήτημα της ταυτότητας, το οποίο με τη σειρά του ακουμπά τον πυρήνα του δόγματος του ‘Μακεδονισμού’ άρα και του αλυτρωτισμού.

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ