• Search

Ο δρόμος είχε τη δική του… διμοιρία

Από τη διασταύρωση της Φανερωμένης με τη Μεσογείων στο Χολαργό περνώ σχεδόν κάθε μέρα. Τους… «κλέφτες» στο συντριβάνι τους είδα πολύ πρόσφατα, αλλά δεν ξέρω πόσο καιρό έχουν εκεί. Πιθανότατα, κάμποσο… Κι αναρωτιέμαι, γιατί δεν τους πρόσεξα νωρίτερα; Έτυχε ή μήπως εν είδει αυτοπροστασίας -λες και δεν είμαι κομμάτι αυτής της πραγματικότητας- έχω ανάγκη να μη βλέπω την οργή, το θυμό, την απελπισία, την αντίσταση, κάπου-κάπου και την παραφροσύνη, που χαράζει πια παντού στο σώμα της αυτή η χώρα;

Επόμενη στάση Σύνταγμα και πέριξ μαζί με τη φωτογραφική μου μηχανή. Επί τούτου. Αντιστεκόμενη στην αντίστασή μου να δω γραμμένα τ’ αυτονόητα της σύγχρονης ιστορίας μας… δεν είναι δα κανένα μυστικό ούτε ότι «ο δρόμος είχε τη δική του διμοιρία», ούτε το φιλοσοφικο-θεωρητικό, όπως θέλετε πείτε το, «μήπως φταις»…

Είναι γεγονός ότι οι… κακές λέξεις στους τοίχους κάνουν μπαμ. Όμως, μαζί με γυαλιστερά νυφικά και μάλιστα κοψοτιμής σε 10ήμερο BAZZAR από 150 ευρώ κάνουν και μπαμ και μπουμ… Μακράν η καλύτερη σύνθεση εικόνας της νυχτερινής μου περιπλάνησης…
Άγραφος τοίχος, μάρμαρο, ή ρολό στην Αθήνα δεν πρέπει να υπάρχει. Επίσης, δεν είναι τα συνθήματα που υπερισχύουν, αλλά οι συμβολισμοί και οι υπογραφές. Ό,τι υπάρχω; Ό,τι είμαι εδώ; Προσέξτε με; Ξέρω κάτι που δεν γνωρίζετε εσείς; Ίσως… Κι η αλήθεια είναι πως κάνουν εντύπωση τα πρασινόμαυρα γραφτά που πλαισιώνουν άθελά του(ς) τον καλλιτέχνη.

Ένας άλλος συνάδελφός του, πάλι, λίγο πιο κει, έχει απέναντί του κάθε λογής «παρουσία» στις κολόνες και μια κατακόκκινη αντανάκλαση να τον φωτίζει από την πηγή του «ρευστού» που διαθέτει ο κ. Σπύρος με αντάλλαγμα ό,τι έχει ο καθείς…

Ιδού και μια εικόνα από το… πρόσφατο παρελθόν: Limousine Services! Ματαιότης πνιγμένη στο σκουπίδι…

Προσωπικά, μετά απ’ όλα αυτά, νομίζω ότι έχω ανάγκη να κρατήσω το «all you need is love». Παραβλέπω τον Αποστόλη στο πλάι, τις κ@ρ…ες (φτου πιπέρι), τα λοιπά σουρεαλιστικά κι ακατάληπτα στη μαρμάρινη βάση δίπλα στον Τερκενλή και -ναι …μέσα σ’ αυτό το ΧΑΟΣ που γράφει κι η Λιμπερασιόν μ’ αρέσει το all you need is love… κι ας μην είναι όλα όσα χρειάζομαι…

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ

Written by
Μαρία Καρχιλάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο, εκεί έκανε και το μεταπτυχιακό της στην Κοινωνική Ψυχολογία των Συγκρούσεων. Η πολυετής τηλεοπτική της παρουσία της έχει συνδεθεί με τις, επί δύο δεκαετίες, πολεμικές της ανταποκρίσεις από τη συχνότητα του MEGA. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με το CNN Greece και παλαιότερα με την ΕΡΑ4. Η επιχείρηση τής οικογένειάς της, η Triantafyllidis Beach Arena, απορροφά τον περισσότερο απ' τον χρόνο της, προσπαθεί, όμως, να ξεκλέβει λίγο για να παρουσιάζει στα Dispatches ιστορίες που βρίσκει ενδιαφέρουσες.

View all articles
Written by Μαρία Καρχιλάκη

Μαρία Καρχιλάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο, εκεί έκανε και το μεταπτυχιακό της στην Κοινωνική Ψυχολογία των Συγκρούσεων. Η πολυετής τηλεοπτική της παρουσία της έχει συνδεθεί με τις, επί δύο δεκαετίες, πολεμικές της ανταποκρίσεις από τη συχνότητα του MEGA. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με το CNN Greece και παλαιότερα με την ΕΡΑ4. Η επιχείρηση τής οικογένειάς της, η Triantafyllidis Beach Arena, απορροφά τον περισσότερο απ' τον χρόνο της, προσπαθεί, όμως, να ξεκλέβει λίγο για να παρουσιάζει στα Dispatches ιστορίες που βρίσκει ενδιαφέρουσες.