Το …εξοχικό του Καντάφι

|Ημερολόγιο Τρίπολης #5|
Εκεί που αρχίζει η έρημος, 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης, βρίσκεται η φάρμα του Καντάφι. Ένας αντάρτης από το Ζιντάν είναι βάρδια στην πύλη. Ελέγχει το αυτοκίνητο και τα διαβατήριά μας κι αμέσως μετά πατά το κουμπί για ν’ ανοίξει η τεράστια σιδερένια συρόμενη πόρτα…

Η φάρμα εκτείνεται σε μια περιοχή 1000 στρεμμάτων. Οι εσωτερικοί δρόμοι έχουν διαγράμμιση και ανώτατο όριο τα 60 χιλιόμετρα. Έχει δικό της βενζινάδικο και πλυντήριο αυτοκινήτων -είναι τα πρώτα που συναντάμε περνώντας την πύλη.

Το κεντρικό κτίσμα είναι ένα κάστρο μαροκινού στυλ. Έχει ακόμη τις σκαλωσιές από την ανακαίνιση που δεν ολοκληρώθηκε αφού την πρόλαβαν η εξέγερση και οι βόμβες του ΝΑΤΟ.

Όλο το μέρος είναι πνιγμένο στο πράσινο. Αμπελώνες, φοίνικες, βουκαμβίλιες, κιόσκια από λιγούστρα, γκαζόν -μια πραγματική όαση.

Αν οι βόμβες του ΝΑΤΟ διέλυσαν το κύριο κτίσμα, τη ξύλινη βίλα λίγο πιο πέρα την… περιποιήθηκε ο κόσμος…

Τίποτα δεν έμεινε όρθιο… Ούτε καν οι βρύσες στα μπάνια και τις κουζίνες ή οι γυψοσανίδες…

Μόνο τα γεράκια δεν ξεκόλλησαν από τις σπασμένες τζαμαρίες. Περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι εκτός από «αδελφό ηγέτη» έτσι του άρεσε να τον αποκαλούν: γεράκι…

Με μεγαλύτερη μανία ξέσπασαν στη σκηνή του. Απολύτως κατανοητό. Το ίδιο έκαναν και με την τέντα του στο Μπαμπ αλ Αζιζίγια. Οι Λίβυοι είναι άνθρωποι της ερήμου. Έφερναν πάντα βαριά τα καραγκιοζιλίκια του Καντάφι με τις σκηνές. Προσέβαλε την παράδοσή τους…

Καταλαβαίνεις, μου λέει ο μετραφραστής μας ο Χάλεντ, γιατί φοβάμαι ότι αν δεν τον βρουν σύντομα θα κάνει μεγάλη ζημιά στη χώρα; Η Λιβύη ήταν ιδιωτική του περιουσία και τώρα την έχασε. Όπως καταστράφηκε εκείνος έτσι θέλει να καταστρέψει κι εμάς…

*φωτογραφίες: Κώστας Δελδήμος – Μαρία Καρχιλάκη

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ