Στα τρία χρόνια που διαρκεί ο πόλεμος στην Υεμένη, την πιο φτωχή αραβική χώρα, περίπου 10.000 έχουν χάσει τη ζωή τους, εκατομμύρια λιμοκτονούν. Παρότι η σύγκρουση αυτή έχει προκαλέσει τεράστια ανθρωπιστική κρίση, είναι σχεδόν αόρατη, καθώς ελάχιστες φορές χωρά στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου.

Το μέτωπο της Χοντέιντα, η μητέρα όλων των μαχών;

Τον τελευταίο καιρό εξελίσσεται στην Υεμένη η αποφασιστικότερη -κατά πολλούς- μάχη αυτού του πολέμου, για τον έλεγχο ενός λιμανιού στρατηγικής σημασίας στην Ερυθρά Θάλασσα. Του λιμανιού της Χοντέιντα. Ελέγχεται από τους αντάρτες Χούτι, το διεκδικούν τα κυβερνητικά στρατεύματα. Από την ανθρωπιστική βοήθεια και μόνο που μπαίνει από εκεί εξαρτώνται εκατομμύρια Υεμενίτες. Οι διεθνείς οργανώσεις αρωγής προειδοποιούν για καταστροφικές συνέπειες στον άμαχο πληθυσμό που ήδη υποφέρει από τον λιμό και απειλείται από τη χολέρα, αν η πολιορκία -όπως δείχνουν τα πράγματα- κρατήσει πολύ. Μπορεί -υποστηρίζουν- να στοιχίσει τη ζωή ακόμη και σε 250.000 ανθρώπους.
«Τα βομβαρδιστικά δεν σταματούν λεπτό να πετούν πάνω από τη Χοντέιντα, μέρα και νύχτα», λέει ο τοπικός δημοσιογράφος, Μανάλ Καέντ, στο Αλ Τζαζίρα, ενώ ο ανταποκριτής του CNN στο Άμπου Ντάμπι, Σαμ Κάιλι, συνοψίζει την κατάσταση ως εξής: «Περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται για τις προμήθειές τους από το λιμάνι Χοντέιντα. Ωστόσο, σύμφωνα με τις πηγές μας, αυτή η εκστρατεία θα διαρκέσει. Ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι θα είναι επιτυχής. Οι πηγές μας στη Χοντέιντα λένε ότι οι Χούτι περιχαρακώνονται, αναπτύσσουν τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού γύρω από την πόλη ακόμη και σκοπευτές στις στέγες. Συνεπώς, στήνεται ένα σκηνικό για μια μεγάλη στρατιωτική αναμέτρηση. Όσο αυτή μπορεί να εξελιχθεί σε σημείο καμπής, αν επικρατήσει ο συνασπισμός υπό τη Σαουδική Αραβία, άλλο τόσο μπορεί να σηματοδοτήσει μια παρατεταμένη σύγκρουση και μια ανθρωπιστική καταστροφή».

Στο επίκεντρο της σύγκρουσης η αντιπαράθεση Ιράν – Σ. Αραβίας

Τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα στον πόλεμο της Υεμένης είναι οι φιλο-ιρανοί αντάρτες Χούτι από τη μια και από την άλλη οι, υποστηριζόμενες από συνασπισμό σουνιτικών κρατών υπό τη Σαουδική Αραβία, κυβερνητικές δυνάμεις. Πρακτικά, δηλαδή, η Τεχεράνη και το Ριάντ -το οποίο, μάλιστα, δεν θεωρεί απλά ζωτικό του χώρο την Υεμένη αλλά, κατά κάποιο τρόπο, κομμάτι από τη γη του· μόνο στις τάξεις του σαουδαραβικού στρατού, η σκούφια, ίσως, και του μισού του πληθυσμού κρατά από τις υεμενίτικες φυλές. Υεμενίτικης καταγωγής ήταν και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Το μπλε χρώμα στο χάρτη δείχνει τις περιοχές που ελέγχουν οι Χούτι, το γαλάζιο εκείνες υπό τον έλεγχο των κυβερνητικών δυνάμεων και των συμμάχων τους, το γκρι αυτές που το πάνω χέρι έχει η Αλ Κάιντα, και το πράσινο, το μόνο μέρος που χάρη στην ηγεσία ενός τοπικού κυβερνήτη έχει αυτονομηθεί, έχει ξεφύγει από τον πόλεμο και επιβιώνει χάρη στη δική του οικονομία.
πηγή: ecfr

Ειδικά σε ό,τι αφορά την εμπλοκή της Σαουδικής Αραβίας στον πόλεμο της Υεμένης, ο επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης (IRC), Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, επισημαίνει στη συζήτησή του με τον Φαρίντ Ζακαρία του CNN: «Αυτά τα τρία χρόνια των Σαουδαραβικών βομβαρδισμών έδειξαν και τα όρια μιας στρατιωτικής λύσης σε μια κατάσταση όπου έχεις αυτή την ομάδα των ανταρτών Χούτι, οι οποίοι έχουν βαθιές ρίζες στην κοινωνία της Υεμένης και υποστηρίζονται τώρα από τους Ιρανούς. Αυτό εξηγεί, εν μέρει, τη Σαουδαραβική ανησυχία αλλά εκείνο που εμείς καταλάβαμε -η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης απασχολεί 400 ντόπιους υπαλλήλους σε έργα ύδρευσης και αποχέτευσης στην Υεμένη- είναι ότι κάθε βομβιστική επιδρομή σημαίνει περισσότερη στήριξη για τους Ιρανούς και στενότερη συμμαχία Χούτι – Ιρανών. Υπάρχει, λοιπόν, αυτή η αναντιστοιχία μεταξύ σχεδιασμών και πραγματικότητας επί του εδάφους. Και αυτό, προφανώς, οδηγεί στην ανάγκη ανθρωπιστικής αρωγής».

Πόλεμος στην Υεμένη: ένα σύντομο ιστορικό

Η σύγκρουση έχει τις ρίζες της στις αραβικές εξεγέρσεις του ‘11. Ο δεσποτικός Πρόεδρος Σάλεχ αναγκάζεται να παραδώσει την εξουσία αλλά η σταθερότητα στην Υεμένη δεν επιτυγχάνεται.
Οι μάχες ξεκινούν το ’14, όταν οι φιλο-ιρανοί αντάρτες Χούτι, σιίτες στην πλειοψηφία τους της αίρεσης Ζαϊντι, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του μεταβατικού Προέδρου Χάντι, καταλαμβάνουν, αρχικώς, βόρειες περιοχές της χώρας και στη συνέχεια και την πρωτεύουσα Σανάα.
Η σύγκρουση κλιμακώνεται ραγδαία τον Μάρτη του ’15, όταν η Σαουδική Αραβία, ο παραδοσιακός -δηλαδή- αντίπαλος του Ιράν, και άλλα σουνιτικά κράτη -με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Γαλλίας- ξεκινούν αεροπορικές επιθέσεις κατά των Χούτι με διακηρυγμένο στόχο την αποκατάσταση της κυβέρνησης του σουνίτη Χάντι. Έκτοτε, τα πράγματα στην Υεμένη, μια χώρα διαιρεμένη σε Βόρεια και Νότια μέχρι το 1990, αλλά και δίχως ουσιαστική ενοποίηση μετά, πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Η ανθρωπιστική κρίση στην Υεμένη σε αριθμούς

Η ανθρωπιστική κρίση στην ‘Ευδαίμονα Αραβία’ -έτσι έλεγαν οι αρχαίοι την Υεμένη- είναι τρομακτική: Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, τουλάχιστον 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται στο χείλος του λιμού. 22,2 εκατομμύρια -δηλαδή, το 75% του πληθυσμού- επιβιώνουν χάρη στην ανθρωπιστική βοήθεια. Ο υποσιτισμός απειλεί περίπου 400.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών. Η, δε, χολέρα, έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από δύο χιλιάδες ανθρώπους.

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ