• Search

Πού μπορεί να φτάσει η οργή των Αράβων

|ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ, ΜΑΡΤΙΟΣ|
Τρίτη, 22 Μαρτίου, νωρίς το πρωί. Ο «ξεσηκωμός» των αράβων ορθοδόξων μετά την αποκάλυψη της ισραηλινής εφημερίδας «Μααρίβ» ότι εβραίοι επενδυτές αγόρασαν αντί εκατομμυρίων δολαρίων ιδιοκτησία του Πατριαρχείου στην Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων, μετρά ήδη την τέταρτη ημέρα του. Ο Ραφαέλ Σαλάχ, ιδιοκτήτης ενός Internet cafe σε ακίνητο του Πατριαρχείου στην περιοχή, διαβάζει με μεγάλη προσοχή την επιστολή που μόλις του παραδόθηκε (αντίστοιχες προσωπικές επιστολές εστάλησαν σε όλους τους ενοικιαστές) και φέρει την υπογραφή του διευθυντή της Οικονομικής Επιτροπής του Πατριαρχείου, αρχιμανδρίτη Ειρηναίου. Του ζητώ να μου μεταφράσει το περιεχόμενο. Τα αγγλικά του δεν είναι καλά και φωνάζει έναν γνωστό του για να βοηθήσει. Το γράμμα ενημερώνει τους ενοικιαστές ότι νόμιμος ιδιοκτήτης των ακινήτων είναι το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και ουδείς άλλος. H μετάφραση είναι άψογη, μόνο που ο… μεταφραστής δεν θα περιοριστεί σε αυτή. «Ελληνίδα δεν είσαι;» με ρωτάει. Του απαντώ καταφατικά και εκείνος μου λέει αργά και δυνατά για να τον ακούσουν όλοι όσοι βρίσκονται τριγύρω: «Εγώ πάντως χαίρομαι που μας αγόρασαν οι εβραίοι. Είναι καλύτεροι αυτοί από εσάς που μας ξεπουλήσατε. Να σηκωθείτε να φύγετε από δω. Θα ‘πρεπε να ντρέπεστε…». Τις τελευταίες κουβέντες τις λέει σχεδόν ουρλιάζοντας. Ο ιδιοκτήτης του Internet cafe μπαίνει στη μέση, ζητάει συγγνώμη και τον σπρώχνει, εκείνος όμως προλαβαίνει να μου πετάξει το γράμμα στο πρόσωπο και φεύγει οργισμένος αν και ικανοποιημένος – νομίζω – από τη δημόσια τοποθέτησή του.

Αυτές τις ημέρες δύσκολα κανείς θα βρει κάποιον από τους έλληνες Ιεροσολυμίτες ή τα μέλη της Αγιοταφίτικης Αδελφότητας που να μην έχει εισπράξει την οργή των Αράβων. «Περπατούσα στον δρόμο και με έφτυσαν στο πρόσωπο» μου έλεγε ελληνίδα δασκάλα στο σχολείο του Πατριαρχείου στα Ιεροσόλυμα, ενώ ατέλειωτες είναι οι ιστορίες των μελών του «Συλλόγου Ελληνίδων Παλαιστίνης» για τα παιδιά τους που αρνούνται να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους καθώς οι προσβολές από τους συμμαθητές τους πέφτουν βροχή. Τα πράγματα όμως δεν θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά μετά τον ασκό του Αιόλου που άνοιξε το δημοσίευμα της «Μααρίβ». Ο τίτλος ήταν αριστοτεχνικός: «H πλατεία Ομάρ στα χέρια μας». Εξι λέξεις όλες κι όλες. Συμπύκνωσαν όμως, αναμοχλεύοντας πάθη και μίση, το μεγαλύτερο πρόβλημα του άλυτου μεσανατολικού ζητήματος, δηλαδή το καθεστώς της ταυτισμένης με τους Παλαιστινίους Παλιάς Πόλης των Ιεροσολύμων, στην οποία ουδέποτε οι Ισραηλινοί διέθεταν περιουσία. Ολη κι όλη είναι ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο, με τεράστιο αγκάθι όμως μια τοποθεσία με δύο ονόματα πίσω από τον Πανάγιο Τάφο: «Ορος του Ναού» τη λένε οι εβραίοι, «Χαράμ αλ Σαρίφ», οι μουσουλμάνοι.

H Αγία Πόλη

Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι από το σημείο που βρίσκεται το τέμενος του Ομάρ με τον χρυσό τρούλο στο «Χαράμ αλ Σαρίφ», ο λεγόμενος «θόλος του βράχου», ο Μωάμεθ ανελήφθη στους ουρανούς. Στο ίδιο ακριβώς σημείο οι εβραίοι πιστεύουν ότι όχι μόνο είχαν χτιστεί ο πρώτος και ο δεύτερος Ναός, αλλά και ότι εκεί θα γίνει η Λύτρωση με τον ερχομό του Μεσσία επί της Γης. Το Τείχος των Δακρύων στο οποίο προσεύχονται σήμερα θεωρείται το θεμέλιο που άντεξε στον χρόνο από τους δύο αρχαίους ναούς τους. Δυστυχώς τα αποτελέσματα των όσων οι άνθρωποι πιστεύουν ότι συνέβησαν εδώ, αλλά και η πολιτική εκμετάλλευσή τους, μετρώνται σχεδόν καθημερινά στις ανθρώπινες απώλειες, στις κραυγές και στην οργή που προκαλούν, πέρα από τα πραγματικά προβλήματα στις σχέσεις Ισραηλινών – Παλαιστινίων, τα ανίερα πάθη για τον έλεγχο της πιο ιερής πόλης του κόσμου!
Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο είναι ένας από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες γης στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά Εδάφη. Στη δε ιερή Παλιά Πόλη ελέγχει το 22%. Ακόμη και η υποψία για πιθανή εβραιοποίηση έστω και μιας σπιθαμής ιερής γης αποτελεί casus belli.

H σπίθα του «πολέμου»

Στις 6 Μαΐου 2004 ο συμβολαιογράφος των Ιεροσολύμων Γιάακοβ Μίρον βεβαιώνει το γνήσιο της υπογραφής του κ. Ειρηναίου σε ένα «χρυσό» πληρεξούσιο προς τον νεαρό ταμία του Πατριαρχείου Νίκο Παπαδήμα. Ο άνθρωπος αυτός, από τους στενότερους εκείνη την εποχή συνεργάτες του Πατριάρχη, θα εξαφανιστεί περί τα τέλη του χρόνου. Κατηγορείται για υπεξαίρεση τουλάχιστον 600.000 ευρώ και έχει εκδοθεί σε βάρος του ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Εχει όμως ήδη προλάβει, μέσα στο καλοκαίρι, να διαπραγματευτεί μυστικά την εκχώρηση σε εβραίους επενδυτές δύο ιστορικής σημασίας ξενοδοχείων ιδιοκτησίας του Πατριαρχείου εντός των τειχών των Ιεροσολύμων, ανάβοντας έτσι τη σπίθα του «πολέμου». Το μεγάλο ερώτημα είναι: σε πόσες ακόμη «περιπέτειες» έχει μπλέξει το Πατριαρχείο;
Οι παλαιστίνιοι αξιωματούχοι κραδαίνουν, οργισμένοι, ένα έγγραφο με το όνομα, την υπογραφή και τη σφραγίδα του στα αγγλικά (NIKOLAOS PAPADIMAS, DIRECTOR, Finance Department of the Greek Orthodox Patriarchate, Jerusalem) και ημερομηνία 17 Αυγούστου 2004. Το έγγραφο αφορά συμφωνία του Πατριαρχείου με το υπουργείο Αμυνας του Ισραήλ (το υπογράφει ο γενικός διευθυντής του, Βίκτορ Μπαργκίλ) για ενοικίαση στον ισραηλινό στρατό για τρία χρόνια έκτασης του Πατριαρχείου στη Δυτική Οχθη στον δρόμο προς τη Βηθλεέμ αντί 903.000 σέκελ (περίπου 161.000 ευρώ). Πώς χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός αυτό το κομμάτι γης; Το κωδικό όνομα της χρήσης είναι «BLOCK 300»! Δείχνει δηλαδή ένα από τα μεγάλα check points του ισραηλινού στρατού στην περιοχή, ένα σημείο ελέγχου, στο οποίο οι Παλαιστίνιοι υποχρεούνται να περιμένουν ώρες στην ουρά για να μετακινηθούν από και προς την πόλη!

 Οι ακραίες φωνές

Παρά την προσπάθεια των μετριοπαθών Παλαιστινίων να συγκρατήσουν την έξαρση του αραβικού εθνικισμού που παρατηρείται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με τις πιο ακραίες φωνές μάλιστα να απαιτούν ακόμη και υποστολή των ελληνικών σημαιών από ναούς και ιδιοκτησίες του Πατριαρχείου, γεγονός είναι ότι η κατάσταση κινδυνεύει να παρεκτραπεί για ακόμη έναν λόγο: τον Ιούλιο οι Παλαιστίνιοι έχουν βουλευτικές εκλογές καθώς η θητεία της τωρινής Βουλής έχει λήξει εδώ και καιρό, παρατάθηκε όμως λόγω της έκρηξης της δεύτερης ιντιφάντα μετά τα έκτροπα από την επίσκεψη Σαρόν στο τέμενος Αλ Ακσα το 2000. Τα όσα έχουν δει λοιπόν το φως της δημοσιότητας προσφέρονται για πολιτική ρητορεία και ψηφοθηρία με αιχμή του δόρατος φυσικά το περίφημο θέμα της «αραβοποίησης» του Πατριαρχείου αλλά και των άλλων Εκκλησιών.
«Deja vu» μου έλεγε τις προάλλες ισραηλινός συνάδελφος με τον οποίο προσπαθούσαμε μαζί να ξεμπλέξουμε το κουβάρι των τελευταίων αποκαλύψεων. «Οταν ο ισραηλινός πρωθυπουργός Σαρόν έλεγε ότι ποτέ η Ιερουσαλήμ δεν θα διαιρεθεί και ότι θα παραμείνει η αιώνια πρωτεύουσα του Ισραήλ, ήξερε καλά – όπως και οι προκάτοχοί του – ότι αν έλεγε οτιδήποτε άλλο στο εκλογικό σώμα θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία. Για περισσότερα από 2.000 χρόνια οι εβραίοι προσεύχονταν να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ.Τώρα που είναι εδώ, δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να παραχωρήσουν ούτε μια σπιθαμή από την πόλη-σύμβολο. Ετσι ο πόλεμος για την επικράτηση της μιας εκδοχής των όσων συνέβησαν εδώ πριν από χιλιάδες χρόνια επί της άλλης δεν φαίνεται να τελειώνει απλά ή εύκολα». Το ερώτημα είναι: τι ή ποιος ήθελε και έμπλεξε το Πατριαρχείο σε αυτή την περιπέτεια…

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ

Written by
Μαρία Καρχιλάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο, εκεί έκανε και το μεταπτυχιακό της στην Κοινωνική Ψυχολογία των Συγκρούσεων. Η πολυετής τηλεοπτική της παρουσία της έχει συνδεθεί με τις, επί δύο δεκαετίες, πολεμικές της ανταποκρίσεις από τη συχνότητα του MEGA. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με το CNN Greece και παλαιότερα με την ΕΡΑ4. Η επιχείρηση τής οικογένειάς της, η Triantafyllidis Beach Arena, απορροφά τον περισσότερο απ' τον χρόνο της, προσπαθεί, όμως, να ξεκλέβει λίγο για να παρουσιάζει στα Dispatches ιστορίες που βρίσκει ενδιαφέρουσες.

View all articles
Written by Μαρία Καρχιλάκη

Μαρία Καρχιλάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο, εκεί έκανε και το μεταπτυχιακό της στην Κοινωνική Ψυχολογία των Συγκρούσεων. Η πολυετής τηλεοπτική της παρουσία της έχει συνδεθεί με τις, επί δύο δεκαετίες, πολεμικές της ανταποκρίσεις από τη συχνότητα του MEGA. Έχει, επίσης, συνεργαστεί με το CNN Greece και παλαιότερα με την ΕΡΑ4. Η επιχείρηση τής οικογένειάς της, η Triantafyllidis Beach Arena, απορροφά τον περισσότερο απ' τον χρόνο της, προσπαθεί, όμως, να ξεκλέβει λίγο για να παρουσιάζει στα Dispatches ιστορίες που βρίσκει ενδιαφέρουσες.