Στο βίντεο αυτό αφηγούμαι μια προσωπική – οικογενειακή ιστορία με καμβά το μπιτς βόλεϊ και επίκεντρο την ταυτότητα του πρωταθλητή.
Με το μπιτς βόλεϊ, λοιπόν, συναντηθήκαμε σε μεγαλούτσικη ηλικία. Όταν γνώρισα τον Μιχάλη Τριανταφυλλίδη. Μέχρι τότε η μόνη σχέση που είχα με το συγκεκριμένο φιλέ ήταν μια γλυκιά, μακρινή ανάμνηση από την Γ’ Γυμνασίου και το λίγο βόλεϊ (και όχι μπιτς βόλεϊ -άλλωστε ποιος τo ‘ξερε τότε στην Ελλάδα;) που παίζαμε στην ώρα της γυμναστικής.
Πλέον το μπιτς βόλεϊ κυριαρχεί στη ζωή μου. Την προσωπική και εν μέρει την επαγγελματική. Δε λέω πως είναι piece of cake η συνύπαρξή μας, είναι όμως πολύ γοητευτική. Πάνω απ’ όλα γιατί έχει πολλή δημιουργία. Μα πάρα πολλή όμως…
PS αν σας αρέσει το βίντεο, κάντε subscribe στο κανάλι μου στο YouTube. Θα είμαι αρκετά δραστήρια εκεί εφεξής.