DispatchesΑυτή είναι η ιστορία μιας νεαρής Παλαιστίνιας μηχανικού, η οποία με το πράσινο …κέικ της προσβλέπει στην ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας.
Η Majd Mashharawi
Η Majd Mashharawi μεγάλωσε στην πολύπαθη Γάζα. Το 2008, στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης με την κωδική ονομασία “συμπαγές μολύβι”, και το σπίτι της έπαθε μεγάλες καταστροφές. Λίγα χρόνια μετά, όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές της και πήρε το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού, μια ιδέα άρχισε να τριβελίζει το μυαλό της: Να φτιάξει ελαφρείς και χαμηλού κόστους τσιμεντόλιθους για να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της πατρίδα της.
Το πράσινο κέικ
Κάπως έτσι, λοιπόν, δημιούργησε έναν τσιμεντόλιθο, το “πράσινο κέικ”, από υλικά που υπήρχαν παντού τριγύρω της. Όπως λέει στο BBC η Majd και μαρτυρά τ’ όνομά του, είναι φιλικό προς το περιβάλλον ενώ τα πολλά του εσωτερικά κενά, που θυμίζουν κέικ, το κάνουν εξαιρετικά ελαφρύ. “Μα είναι όνομα αυτό;” -της έλεγαν. “Δεν είναι σοβαρό. Πρέπει να το αλλάξεις”. “Όχι” -απαντούσε εκείνη. Σε αντίθεση με τους συμβατικούς τσιμεντόλιθους που τα υλικά κατασκευής τους -δηλαδή το τσιμέντο, η άμμος και τα χαλίκια- πρέπει να εισαχθούν από το Ισραήλ, το πράσινο κέικ φτιάχνεται με λίγη ποσότητα εισαγόμενου τσιμέντου, μπάζα και στάχτη που τη μαζεύουν από εστιατόρια και εργοστάσια· πριν -καθώς την πετούσαν σε χωματερές- μόλυνε τα υπόγεια ύδατα. Την παραγωγή του -η οποία δημιούργησε πολύτιμες νέες θέσεις εργασίας- έχει αναλάβει ένα τοπικό εργοστάσιο· από την αρχή του 2018 έχει κατασκευάσει 30.000 τέτοιους τσιμεντόλιθους.
Μαρία Καρχιλάκη
