Επαγγελματίες δίχως δικαιώματα

To ΕΠΑΣ Ιλίου με υποδέχεται με… αργεντίνικο τάνγκο. Σοβαρολογώ. Από το αμφιθέατρο δίπλα στην είσοδο έρχεται η μουσική. Απέναντι -το γραφείο του διευθυντή. Η πόρτα ανοιχτή, εκείνος δεν είναι μέσα.
-Έρχεται, μου λένε οι καθηγητές.
-Μπορώ να περιμένω στο αμφιθέατρο;
-Βεβαίως.
Να τι βλέπω…

Οι χορευτές κι όσοι τους συνδράμουν από τα παρασκήνια είναι σπουδαστές του ΕΠΑΣ Ιλίου και προετοιμάζονται για τη βραδιά Tango Argentino που διοργανώνει το σχολείο. Στην πρόβα τους να πέφτω τυχαία. Μου λένε, όμως, και το βλέπω από τις αφίσες στις ανακοινώσεις, ότι είναι κανόνας σ’ αυτό το ΕΠΑΣ οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Πως όσο μετράνε τα εργαστήρια άλλο τόσο βαραίνουν οι δράσεις, η δημιουργία, η συλλογικότητα, η αλληλοϋποστήριξη.

Τα ΕΠΑΣ είναι δημόσια επαγγελματικά σχολεία, διετούς φοίτησης. Λειτουργούν το απόγευμα διότι οι μαθητές τους δουλεύουν το πρωί. Στα θρανία τους κάθονται όσοι θέλουν να μάθουν μια τέχνη και να μπουν άμεσα στην αγορά εργασίας.

Στα θρανία τους, όμως, κάθονται και όσοι στοχεύουν σε συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτής της δεύτερης κατηγορίας το πρόβλημα, δηλαδή τα επαγγελματικά δικαιώματα και το στρεβλό τους πλαίσιο, μ’ έφερε στο Ίλιον. Να τι μου λένε οι σπουδαστές:

Το απίθανο, λοιπόν, που συμβαίνει εδώ είναι αυτό: ενώ όσοι φοιτούν στο τμήμα των θερμοϋδραυλικών και συντηρητών κεντρικής θέρμανσης διδάσκονται, με 10 ώρες εβδομαδιαίως στο Β’  έτος σπουδών, πως να συντηρούν και να επισκευάζουν καυστήρες, ο νόμος δεν τους δίνει το δικαίωμα να ασκήσουν επαγγελματικά αυτό το σκέλος της ειδικότητάς τους. Το δίνει μόνο σε όσους αποφοιτούν από το τμήμα Τεχνιτών Αερίων Καυσίμων, παρότι έχουν διδαχτεί το συγκεκριμένο μάθημα μόνο 4 ώρες την εβδομάδα! Το πρόβλημα, όπως και άλλα που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ειδικότητα, είναι γνωστό/ά στις αρμόδιες υπηρεσίες. Το δείχνει το έγγραφο ⬇️

Εδώ και καιρό γνωστή, λοιπόν, η αδικία, όμως, δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί. Ούτε και οι υπόλοιπες που σχετίζονται με τα δικαιώματα όσων αποφοιτούν από τα δημόσια επαγγελματικά σχολεία. Ο Γενικός Γραμματέας της ΟΛΜΕ μου τις συνοψίζει:

Επαγγελματίες, λοιπόν, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα! Πρακτικά αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι απόφοιτοι των επαγγελματικών σχολείων, παρότι έχουν πτυχίο επιπέδου 3 που η Ευρωπαϊκή Ένωση το αξιολογεί ως δίπλωμα μεταλυκειακής βαθμίδας, στην Ελλάδα δεν μπορούν να εργαστούν νόμιμα ούτε φυσικά να φορολογηθούν λες και η χώρα δεν έχει ανάγκη εσόδων! Παραλογισμός σκέτος. Και να σκεφτεί κανείς ότι ειδικά στην περίπτωση όσων δεν μπορούν να ασκήσουν το δεύτερο μέρος της ειδικότητάς τους, όπως ο Θ. Καραφουλίδης και ο Σ. Παναγόπουλος, ένα συμπληρωματικό Προεδρικό Διάταγμα είναι αρκετό για να λυθεί το πρόβλημα και να αποκατασταθεί η αδικία.

• Η σελίδα του ΕΠΑΣ Ιλίου στο ίντερνετ, εδώ
• Η σελίδα του δραστήριου Διευθυντή του ΕΠΑΣ Ιλίου στο ίντερνετ, εδώ
• Το προφίλ του ΕΠΑΣ Ιλίου στο facebook, εδώ