Η σπίθα που άναψε τον καταστροφικό πόλεμο στη Συρία πετάχτηκε τέτοιες μέρες πριν από 7 χρόνια σε μια -ελάχιστα γνωστή- πόλη κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία, την Νταράα, όταν μαθητές, από 13 μέχρι 16 χρονών, έγραψαν συνθήματα κατά του Άσαντ στον τοίχο του σχολείου τους.
Ορισμένα από τα παιδιά συνελήφθησαν, ένα από αυτά ξεψύχησε από τα βασανιστήρια στο κρατητήριο, ο κόσμος -στο γενικότερο κλίμα εκείνης της εποχής των αραβικών εξεγέρσεων- βγήκε στους δρόμους.
Μέχρι το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς η αντιπαράθεση με το καθεστώς της Δαμασκού είχε ήδη μετατραπεί σε ένοπλη σύγκρουση κι αυτή με τη σειρά της από εμφύλια έγινε, πολύ σύντομα, ‘δι’ αντιπροσώπων’, καθώς στο αιματοβαμμένο πεδίο της μάχης άρχισαν να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο ισχυροί ‘ξένοι παίχτες’.
Σήμερα, εφτά χρόνια μετά, ο πόλεμος αυτός -ο οποίος έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους κι έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από τον δεύτερο παγκόσμιο και μετά- όχι μόνο δε δείχνει ότι οδεύει προς το τέλος του -αντίθετα μαίνεται εκτός ελέγχου.
Στο βίντεο επιχειρείται μία αποτίμηση όσων έχουν συμβεί από την πρώτη ημέρα του άθλιου αυτού πολέμου, ο οποίος μόνο την πρώτη εβδομάδα αυτού του Φλεβάρη στοίχισε τη ζωή σε πάνω από χίλιους αμάχους.
πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ