Αμερικανικό βέτο στην Παλαιστίνη -ή μήπως όχι;

…Φτάνουμε, λοιπόν, σιγά-σιγά στην Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη, οπότε, ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος, Αμπάς, θα ζητήσει επισήμως από τον ΟΗΕ ν’ αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος την Παλαιστίνη. Το αίτημα των Παλαιστινίων θα κατατεθεί στη Γενική Συνέλευση αλλά και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, στο οποίο οι ΗΠΑ έχουν ήδη απειλήσει με βέτο. Ή μήπως όχι;
O τίτλος ΝΑΤΟ στη Λιβύη, ΒΕΤΟ στην Παλαιστίνη που φέρει το κύριο άρθρο της παναραβικής εφημερίδας με τη μεγάλη επιρροή Al Quds al Arabi, δεν χρειάζεται σχόλιο. Σε τέσσερις λέξεις τα λέει όλα. Ο μόνος τρόπος να βγουν οι αμερικανοί και προσωπικά ο Ομπάμα από το τέλμα του βέτο που θέλει λόγω εκλογών το΄12 αλλά δεν επιθυμεί ν’ ασκήσει για να μην βρεθεί αντιμέτωπος με τις αραβικές μάζες είναι να μην το κάνει/ουν. Δηλαδή, να μη χρειαστεί να φτάσουν στο σημείο να το κάνουν. Να σταματήσει η διαδικασία ένα βήμα πριν. Κι αυτό ακριβώς, λένε οι πληροφορίες από τη Νέα Υόρκη, «μαγειρεύεται» αυτά τα τελευταία κρίσιμα 24ωρα.
Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας πρέπει να ληφθεί με τουλάχιστον 9 ψήφους υπέρ και χωρίς την ύπαρξη βέτο. Αν δεν μαζευτούν οι 9 ψήφοι, το βέτο περισσεύει! Οι πιέσεις είναι αφόρητες -λένε οι ίδιες πληροφορίες.  Και κάνουν λόγο για τρεις ευαίσθητους κρίκους που αν σπάσουν, οι αμερικανοί διπλωμάτες δεν θα έχουν λόγο να κρατούν άλλο την ανάσα τους.
Στην 193μελή  Γενική Συνέλευση η διαδικασία είναι άλλη. Χρειάζεται να συναινέσουν τα 2/3 των κρατών. Με δεδομένο ότι τουλάχιστον 123 χώρες του ΟΗΕ την έχουν ήδη αναγνωρίσει κι άλλες 10 είναι αποδεδειγμένα πολύ κοντά της, η Παλαιστίνη, εδώ, δύσκολα θ’ αντιμετωπίσει πρόβλημα. Βεβαίως, δεν είναι πλήρης η αναγνώριση από τη Γενική Συνέλευση -αυτή αποφασίζεται μόνο από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Οπωσδήποτε, όμως, συνιστά αναβάθμιση (ανάλογο καθεστώς έχει το Βατικανό) και το κυριότερο θα δώσει την ευκαιρία στους Παλαιστινίους να ξεφύγουν από το «διμερές» και, με την πραγματική έννοια του όρου, να «διεθνοποιήσουν» το ζήτημά τους.
Αυτή η ετήσια Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης θα είναι από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία του ΟΗΕ. Ακόμη κι αν δεν συμβεί τίποτα από τα παραπάνω. Διότι, θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αναβληθεί η συζήτηση του Παλαιστινιακού αιτήματος, κάτι που θα προϋπέθετε σημαντικές παραχωρήσεις από το Τελ Αβίβ. Θα μπορούσε, επίσης, να είναι Η ιστορική ετήσια Σύνοδος, αν το Ισραήλ αναγνώριζε πρώτο την Παλαιστίνη… Σενάρια πολιτικής φαντασίας  -το ξέρω…

πρωτοδημοσιεύτηκε εδώ